سلام به مرد کوچک خونمون
پسرک من دیگه واسه خودت اقایی شدی که نگو....دیگه من و بابارو خوب خوب میشناسی و وقتی که با یه جمع جدید روبرو میشی غریبی میکنی قربونت برم.. دوست داری همش باهات بازی کنیم و حرف بزنیم و وقتی که چیزی بهت نشون میدم اون دستهای کوچولوت رو بالا میاری و میخوای بگیری دستت..دیگه اینکه پریروز برای اولین بار غلط زدی و دمر که میذاریمت یه کوچولو سینه خیز میری جلو فدات بشم....
فرشته کوچکم این روزها همش دستهاتو میگیرم و بهشون خیره میشم.....بو میکشم....لمس میکنم.... انگار که خدارو تو مشت های کوچیک تو پیدا کردم.....
پسرکم میدانی چرا خدا تو را به ما هدیه داد؟
...برای اینکه روزی هزار بار شکر گذارش باشیم...
خدایا شکرت
